Gezinshereniging in Seattle!

Tijd voor nieuwe avonturen in de verhalenreeks van ‘Bas in Seattle’. Het is alweer meer dan een week geleden dat mijn ouders, Lotte en Bastiaan, huiswaarts keerden vanuit Seattle. Volgens de berichten zijn ze nog steeds niet over de jetlag heen, dus dat belooft wat voor mijn terugkeer naar Nederland. Zo ver is het echter nog lang niet en daarom hier alle hoogtepunten van een week die wij met elkaar hebben beleefd.

Aankomst

Zaterdagavond twee weken geleden kwam de fam. uit Limmen op bezoek in Seattle. Pap had het er al weken over en kon niet wachten, terwijl mam, nogmaals hulde dat je je angst overwonnen hebt, een schouderklopje verdient daar ze eigenlijk niet van vliegen houdt (ja, dit noemt men soms ook wel een understatement). Al met al verliep alles voorspoedig en sloten wij de avond af met regen, regen, regen, en een bezoekje aan een visrestaurant. Ondanks alle regen, een mooi begin, daar ondergetekende weer eens een normale maaltijd kreeg voorgeschoteld.

Mount Rainier

Zondagochtend meteen een goed begin gemaakt door te vertrekken richting Mount Rainier. Vele weken eerder had ik dit nationaal park ook al met Charles en Charles bezocht, maar dit was voor mij een hele nieuwe ervaring! Reden? Er lag ongeveer een meter sneeuw bij aankomst op de bergketen. Voor mij een aangename verassing, voor de ander misschien wat minder nu de berg zelf amper zichtbaar was. De natuur is en blijft daar adembenemend, en aangezien foto’s meer zeggen dan woorden, hieronder een impressie.

Boeing

Voor mij zeker een van de hoogtepunten van de week was het bezoek aan de Boeing fabrieken. Naar het bezoek had ondergetekende al lang uitgekeken en het, het bleek dubbel en dwars om te zien hoe de verschillende toestellen van Boeing worden gebouwd. In de grootste fabriekshal ter wereld, en ik kan met recht zeggen dat hij ook inderdaad groot is, worden sinds jaar en dag de vliegtuigen geassembleerd. Tijdens de rondleiding door de fabriek kom je onder andere langs de nieuwe 787, die in 3!! Dagen in elkaar wordt gezet. Een 747-400 cargo vliegtuig (zie foto) haalt de verschillende onderdelen wereldwijd op en brengt ze naar de assemblage hal. Helaas was het verboden om foto’s te maken van het productieproces en in de fabriek zelf, waardoor ik alleen mijn gedachten met jullie kan delen. Dit was zonder twijfel echter voor mij een van de hoogtepunten van de week? Oh waren er dan ook dieptepunten? Jaa, maar daar komen we later op terug.

Campus en winkelen (+ CheeseFactory)

Dinsdag en woensdag kon ondergetekende niet mee, daar hij college had en dus werkte de familie een eigen programma af. Donderdagmorgen zagen wij elkaar weer en gaf ik een rondleiding weg op de campus, alsof ik nooit wat anders had gedaan. :P Het was Veterans-day en er werd op menig plek in de stad een eer gebracht aan alle oorlogsveteranen, hoezo Amerikaans? Echter indrukwekkend om mee te maken en een leuke toevoeging aan de dag. ’s Middags een bezoek gebracht aan een van de grootste shopping malls van Seattle, waarbij ik nog eventjes wil vermelden dat ik het klasse vindt dat mijn vader het zo lang heeft volgehouden met de shopgrage dames in zijn midden! ’s Avonds een bezoek gebracht aan de Cheesecake Factory, wat typisch Amerikaans is! Het speciale gerecht, is een soort van taart, met een variëteit aan smaken (rond de 50 taartsoorten), waarbij de een nog lekkerder is dan de ander. Enig nadeel is dat je vaak na 4 happen al bomvol zit.

Leavenworth

Vrijdagmorgen bleek dat Bastiaan zijn camera was kwijtgeraakt. Een dieptepuntje in de week, waarbij wij nog teruggereden zijn naar het winkelcentrum, omdat hij hem in Macy’s was verloren. Echter geen camera gevonden, waardoor vele foto’s van de familie binnenkort waarschijnlijk te bewonderen zullen zijn op CNN danwel ABC. Nu noch Bastiaan, nog Lot een carrière in de politiek nastreeft is dat voor hen niet van belang. Laten we voor pap hopen, dat het geen belastende foto’s zijn ;). Dan nu over naar de laatste dag alweer. Wat vliegt zo’n week dan snel voorbij. Door een Amerikaanse studiegenoot op de Law School werd mij het plaatsje Leavenworth aangeraden. Een pittoresk dorpje, vergelijkbaar met Oostenrijk of Zwitserland, waar fantastische hiking-trails te volgen waren. Niets was minder waar. Alleen al de weg naar het plaatsje zelf, was er eentje om over naar huis te schrijven, wat ik bij deze dus ook doe. Na een lange wandeling te hebben gemaakt zijn wij weer huiswaarts gekeerd om voor de laatste maal te genieten van een diner met zijn 5en. Helaas zijn er nog geen foto’s beschikbaar daar ik deze dag mijn camera was vergeten en alle foto’s op de camera van pap staan, die momenteel alweer ergens in een la in Limmen ligt denk ik.

Al met al een zeeer geslaagde week en ik ben blij dat ik mijn ouders, Lot en Bastiaan heb kunnen laten zien, hoe mijn leven hier in Seattle eruit ziet. Na alle positieve sms’jes bij thuiskomst, ga ik er vanuit dat ook zij een fantastische week hebben gehad, waarbij het uitrusten, dat normaal ook bij een vakantie hoort, deze keer van ondergeschikt belang was.

Dat was het weer eventjes voor nu. Geniet mee met alle foto’s hieronder, en tot het volgende avontuur. Dat zal waarschijnlijk in het teken staan van icehockey, daar ik aanstaande zaterdagavond voor het eerst in mijn leven een NHL icehockey game ga bezoeken.

Vanuit Sleepless Seattle,

Tot snel!