Familie eist plaats op waarbenjij.nu! (Deel 2)
Door: Bas
Blijf op de hoogte en volg Bas
22 Oktober 2010 | Verenigde Staten, Seattle
Snel naar het afgelopen weekend die ik samen met Charles en Charles heb doorgebracht. Hieronder volgt een kleine samenvatting en ook wat foto’s om het verhaal kracht bij te zetten. Alhoewel dat denk ik niet eens nodig is.
Vrijdag
Het was rond 9 uur, dat Charles en Charles arriveerden in Casa Patricia Place. Na een kort overleg werd besloten van het mooie weer te genieten en een trip te maken richting Mount Rainier. Even voor de bij-informatie, het is een nog werkende vulkaan, die momenteel slaapt. De laatste uitbarsting dateert van 120 jaar geleden en de berg bedraagt op de top zo’n 4200 meter. Wellicht wat saaie informatie voor de jongeren maar interessant voor de oudere lezers.
Ondergetekende had donderdag al wat informatie gehaald over het National Park, wat een slordige 10 dollar koste, welk een te grote uitgave was voor een student, aldus Charles Sr. Echter denk ik dat Charles en ik van mening zijn dat het, het bedrag het dubbel en dwars waard was. Vanaf Seattle werd mij verteld, zou de reis ongeveer 2 uur duren. Uiteindelijk werden het er bijna 3, maar alleen de heenreis was al de moeite waard! Meerdere malen moesten wij de auto langs de kant van de weg zaten, om van het adembenemende uitzicht te genieten. Op weg naar de top kwamen wij ook nog langs een waterval die er zeker wezen mocht, qua hoogte. (zie foto’s)
Het hoogst bereikbare punt voor auto’s lag op 1500 meter, waarna de reis per voet moest worden voortgezet over zogenaamde hiking-trails. Eerst maar even lekker lunchen, alvorens aan de klim te beginnen. Wat? Is er geen restaurant beschikbaar omdat deze alleen in het weekend open is? Gelukkig had ondergetekende in ieder geval een aantal donuts en broodjes meegenomen, zodat ook Charles en Charles niet hoefden te verhongeren.
De trip om Mount Rainier was in een woord ‘waanzinnig’, de natuur om Seattle is volgens velen adembenemend en ik kan dat alleen maar beamen. Wij liepen een trail dat langs een gletsjer liep en uitzicht gaf op het onderliggende dal. Bijna aangekomen bij het hoogste punt trotseerden wij een klein probleem. Het pad liep verder in een gletsjer van ijs, waarbij het bordje ‘Caution! Extreme Danger, Gletsjer!’ niet onopgemerkt kon blijven. Wat nu? De route liep toch over de gletsjer. Na kort beraad werd besloten langs de gletsjer onze weg te vervolgen i.p.v. deze recht over te steken. Achteraf wellicht een minder goede keuze aangezien deze route nog onbegaanbaarder was, maar een belevenis die ik zeker niet had willen missen! De dag sloten wij af met een bezoek aan Taco Bell, vergelijkbaar met McDonalds alleen verkopen zie hier alleen Mexicaans, een aanrader btw!
Zaterdag
Zaterdagmorgen werd de reis vervolgt met een bezoek aan de campus van de University of Washington. Een wandeling over de campus gaf Charles en Charles een inzicht waar ik momenteel aan het studeren ben en de daarbij behorende faciliteiten. De middag werd vervolgd met een bezoek aan Bellevue Square shopping mall. Voor de vergelijking van de mensen die wel eens in ’t Loo of Geesterduin komen (winkelcentra rond Limmen). Laten we zeggen dat het niet overdreven is als het 20 keer zo groot is. Van warenhuizen a la de Bijenkorf, zijn er minstens 5 te vinden. Het verbaast dan ook niet dat er door de familie ‘wat’ inkopen is gedaan.
Het mooiste evenement op de zaterdag en misschien wel van het hele weekend was een American Football game. De University of Washington heeft een eigen team genaamd de Huskies, die spelen in, hoe toepasselijk, Husky Stadium. Het stadion biedt plaats aan zo’n 70.000 toeschouwers en voor de wedstrijd die wij bezochten tegen Oregon State, was het stadion bijna volledig gevuld. Het heeft weinig zin om alle regels hier uit te gaan leggen, maar feit blijft dat het een sportevenement is van onvoorstelbare omvang. Elk team brengt zijn eigen muziek ‘korps’ wat neer komt op minimaal 250 man aan alleen al muziekanten.
Ik zal proberen een klein filmpje op de site te zetten zodat jullie de sfeer even kunnen proeven! De wedstrijd eindigde na reguliere tijd in een gelijkspel, maar aangezien er bij American Football geen remise bestaat werd er doorgespeeld. Uiteindelijk, bij een stand van 35-34 trokken de Huskies aan het langste eind en werd een mooie dag op een fantastische manier afgesloten. De wedstrijd begon overigens om 19.15 en duurde tot ongeveer 23.15. Het duurt dus wel wat langer, dan wij gewend zijn bij een voetbalwedstrijd bijvoorbeeld, maar een onvergetelijke ervaring was ook dit zeer zeker!
Zondag
Zondagmorgen werd besloten een rustige rondrit te maken met de auto, en het Mount Walker viewpoint te bezoeken. Met de veerpont, die talrijk zijn in Seattle aangezien bijna de hele stad is omgeven door water, werd het een mooie dag. Natuurschoon die extra glans kreeg door de strakblauwe heldere hemel. Hieronder ook een foto vanaf Mount Walker. (Wellicht voor pap en mam minder leuk om alle foto’s te bekijken als jullie daar ook heen willen dus een tip: lees alleen het verhaal :P) Ook hier werden onderweg weer de nodige foto’s geschoten en aan een portfolio gewerkt (informatie voor insiders).
Via Bremerton werd de weg richting Seattle weer ingeslagen om met een veerpont weer huiswaarts te keren. Bremerton is een havenstadje in de buurt van Seattle, wat net als Den Helder een marinebasis bezit. Echter is het niet vergelijkbaar, aangezien wij geen vliegdekschepen hebben binnen de marine en deze hier talrijk aanwezig waren.
Leuke verhaaltje om wellicht mee te eindigen dat ook dit weekend het record, ‘hoe eet ik zo snel mogelijk een hamburger’ is verbroken! Oom Charles zag dat wij nog 40 minuten hadden voor het vertrek met de boot vanaf Bremerton naar Seattle en schatte dit, volkomen logisch, voldoende om een hamburgertje te eten. Echter als de boot al is aangemeerd, er nog maar 7 minuten op de klok staat voor vertrek en de hamburger er nog steeds niet is, kan ik begrijpen dat er wat nervositeit ontstaat. Uiteindelijk 2 min. voor vertrek aan boord en dus ruimschoots op tijd!
Dat was het voor nu, hopelijk hebben jullie een beeld gekregen welke plaatsen ik met mijn familie heb bezocht.
Groeten vanuit Seattle en tot snel!
(P.S. Al benieuwd naar het volgende verslag? Dat kan ik me voorstellen, want sinds donderdagmiddag weet een persoon, wonend in het Witte huis in Washington, hoe een Nederlandse high-five gaat. Kortom, Obama op bezoek in Seattle op de U of W.)
Vrijdag
Het was rond 9 uur, dat Charles en Charles arriveerden in Casa Patricia Place. Na een kort overleg werd besloten van het mooie weer te genieten en een trip te maken richting Mount Rainier. Even voor de bij-informatie, het is een nog werkende vulkaan, die momenteel slaapt. De laatste uitbarsting dateert van 120 jaar geleden en de berg bedraagt op de top zo’n 4200 meter. Wellicht wat saaie informatie voor de jongeren maar interessant voor de oudere lezers.
Ondergetekende had donderdag al wat informatie gehaald over het National Park, wat een slordige 10 dollar koste, welk een te grote uitgave was voor een student, aldus Charles Sr. Echter denk ik dat Charles en ik van mening zijn dat het, het bedrag het dubbel en dwars waard was. Vanaf Seattle werd mij verteld, zou de reis ongeveer 2 uur duren. Uiteindelijk werden het er bijna 3, maar alleen de heenreis was al de moeite waard! Meerdere malen moesten wij de auto langs de kant van de weg zaten, om van het adembenemende uitzicht te genieten. Op weg naar de top kwamen wij ook nog langs een waterval die er zeker wezen mocht, qua hoogte. (zie foto’s)
Het hoogst bereikbare punt voor auto’s lag op 1500 meter, waarna de reis per voet moest worden voortgezet over zogenaamde hiking-trails. Eerst maar even lekker lunchen, alvorens aan de klim te beginnen. Wat? Is er geen restaurant beschikbaar omdat deze alleen in het weekend open is? Gelukkig had ondergetekende in ieder geval een aantal donuts en broodjes meegenomen, zodat ook Charles en Charles niet hoefden te verhongeren.
De trip om Mount Rainier was in een woord ‘waanzinnig’, de natuur om Seattle is volgens velen adembenemend en ik kan dat alleen maar beamen. Wij liepen een trail dat langs een gletsjer liep en uitzicht gaf op het onderliggende dal. Bijna aangekomen bij het hoogste punt trotseerden wij een klein probleem. Het pad liep verder in een gletsjer van ijs, waarbij het bordje ‘Caution! Extreme Danger, Gletsjer!’ niet onopgemerkt kon blijven. Wat nu? De route liep toch over de gletsjer. Na kort beraad werd besloten langs de gletsjer onze weg te vervolgen i.p.v. deze recht over te steken. Achteraf wellicht een minder goede keuze aangezien deze route nog onbegaanbaarder was, maar een belevenis die ik zeker niet had willen missen! De dag sloten wij af met een bezoek aan Taco Bell, vergelijkbaar met McDonalds alleen verkopen zie hier alleen Mexicaans, een aanrader btw!
Zaterdag
Zaterdagmorgen werd de reis vervolgt met een bezoek aan de campus van de University of Washington. Een wandeling over de campus gaf Charles en Charles een inzicht waar ik momenteel aan het studeren ben en de daarbij behorende faciliteiten. De middag werd vervolgd met een bezoek aan Bellevue Square shopping mall. Voor de vergelijking van de mensen die wel eens in ’t Loo of Geesterduin komen (winkelcentra rond Limmen). Laten we zeggen dat het niet overdreven is als het 20 keer zo groot is. Van warenhuizen a la de Bijenkorf, zijn er minstens 5 te vinden. Het verbaast dan ook niet dat er door de familie ‘wat’ inkopen is gedaan.
Het mooiste evenement op de zaterdag en misschien wel van het hele weekend was een American Football game. De University of Washington heeft een eigen team genaamd de Huskies, die spelen in, hoe toepasselijk, Husky Stadium. Het stadion biedt plaats aan zo’n 70.000 toeschouwers en voor de wedstrijd die wij bezochten tegen Oregon State, was het stadion bijna volledig gevuld. Het heeft weinig zin om alle regels hier uit te gaan leggen, maar feit blijft dat het een sportevenement is van onvoorstelbare omvang. Elk team brengt zijn eigen muziek ‘korps’ wat neer komt op minimaal 250 man aan alleen al muziekanten.
Ik zal proberen een klein filmpje op de site te zetten zodat jullie de sfeer even kunnen proeven! De wedstrijd eindigde na reguliere tijd in een gelijkspel, maar aangezien er bij American Football geen remise bestaat werd er doorgespeeld. Uiteindelijk, bij een stand van 35-34 trokken de Huskies aan het langste eind en werd een mooie dag op een fantastische manier afgesloten. De wedstrijd begon overigens om 19.15 en duurde tot ongeveer 23.15. Het duurt dus wel wat langer, dan wij gewend zijn bij een voetbalwedstrijd bijvoorbeeld, maar een onvergetelijke ervaring was ook dit zeer zeker!
Zondag
Zondagmorgen werd besloten een rustige rondrit te maken met de auto, en het Mount Walker viewpoint te bezoeken. Met de veerpont, die talrijk zijn in Seattle aangezien bijna de hele stad is omgeven door water, werd het een mooie dag. Natuurschoon die extra glans kreeg door de strakblauwe heldere hemel. Hieronder ook een foto vanaf Mount Walker. (Wellicht voor pap en mam minder leuk om alle foto’s te bekijken als jullie daar ook heen willen dus een tip: lees alleen het verhaal :P) Ook hier werden onderweg weer de nodige foto’s geschoten en aan een portfolio gewerkt (informatie voor insiders).
Via Bremerton werd de weg richting Seattle weer ingeslagen om met een veerpont weer huiswaarts te keren. Bremerton is een havenstadje in de buurt van Seattle, wat net als Den Helder een marinebasis bezit. Echter is het niet vergelijkbaar, aangezien wij geen vliegdekschepen hebben binnen de marine en deze hier talrijk aanwezig waren.
Leuke verhaaltje om wellicht mee te eindigen dat ook dit weekend het record, ‘hoe eet ik zo snel mogelijk een hamburger’ is verbroken! Oom Charles zag dat wij nog 40 minuten hadden voor het vertrek met de boot vanaf Bremerton naar Seattle en schatte dit, volkomen logisch, voldoende om een hamburgertje te eten. Echter als de boot al is aangemeerd, er nog maar 7 minuten op de klok staat voor vertrek en de hamburger er nog steeds niet is, kan ik begrijpen dat er wat nervositeit ontstaat. Uiteindelijk 2 min. voor vertrek aan boord en dus ruimschoots op tijd!
Dat was het voor nu, hopelijk hebben jullie een beeld gekregen welke plaatsen ik met mijn familie heb bezocht.
Groeten vanuit Seattle en tot snel!
(P.S. Al benieuwd naar het volgende verslag? Dat kan ik me voorstellen, want sinds donderdagmiddag weet een persoon, wonend in het Witte huis in Washington, hoe een Nederlandse high-five gaat. Kortom, Obama op bezoek in Seattle op de U of W.)
-
22 Oktober 2010 - 22:26
Charles Jr:
Neef, je hebt het wederom bijzonder mooi verwoord! Het is een plezier om je teksten te lezen en opnieuw alle ervaringen te beleven. Het was in een woord: fantastisch! Geniet nog de komende weken van je verblijf daar!
Je neef -
23 Oktober 2010 - 10:22
Je Zus!!!:
Haai broertje,
Na het lezen van deze verhalen krijg ik nog meer zin om in het vliegtuig te stappen en alles te bewonderen in het echt. Nog eventjes en de schijfjes uit Limmen komen er aan!!!
PS complimenten aan de trouwe schrijvers op jouw verhalen...familie!!! -
23 Oktober 2010 - 11:42
Marion:
Hoi Bas, dacht al dat ik gescipt was van de maillijst omdat ik niets meer hoorde. Gelukkig niet blikt! Je verhalen over de natuur zijn heel herkenbaar, en je geniet volop zo te horen. Ben benieuwd naar het volgende bericht over ..... weken! -
23 Oktober 2010 - 14:40
Rutger:
He bastiaan, ziet er allemaal heel erg mooi uit! leuk om je verhalen zo te lezen! het gaat je goed! -
24 Oktober 2010 - 10:00
Marloes:
Hi schijffie,
wat klinkt het allemaal super. Papa is afgelopen dinsdag gelijk even koffie komen drinken dus ik kon gelijk het hele reisverslag horen. Jullie hebben het naar je zin gehad.
Geniet ervan! x -
25 Oktober 2010 - 09:55
Uhl:
Jaja nog 12 daagjes :)
Ziet er goed uit al die mooie foto's ben benieuwd hoop niet dat het gaat sneeuwen want zo hoog naar boven in de bergen rijden is natuurlijk het mooist.
Hoorde dat je het iets rustiger heb alleen begin november zeker papers inleveren en tentamens? Ik moet nog een paper en tentamen van 4 dagen :S maar daarna vakantie :)
Tot gauw,
Groeten uit Castricum ;)
-
30 Oktober 2010 - 15:56
Maurice:
Hey bas!
Ik kom dit Schijf onderonsje even verbreken. En ik geef dunc gelijk: met als die Charles-en begint het bijna een raadseltje te worden.
Leuk om over je vakken te lezen, dat er meer werkdruk is echt iets dat je vaak hoort hè, veel succes man.
Bedankt voor je mooie natuurplaatjes, sinds ik seatlle al een keer op de kaart gezocht was ik al benieuwd naar je foto's van deze puike omgeving. Leuk dat je zo noordelijk zit, zelfs hoger dan dunc, zou dicht bij vancouver heb ik er zon canada gevoel bij maar het is toch echt USA en weer anders dan bij Dunc.
Veel plezier met je familie! -
04 November 2010 - 09:07
Chris:
Haha echt fantastisch, leuk om je verhalen te lezen! Echt totaal wat anders dan wat Kar en ik hier beleven, maar het lijkt me ook geweldig! Have fun, X -
06 November 2010 - 18:52
Charles Sr:
Ineke en ik zijn net terug uit Praag, Dresden, Erfurt, Weimar en Eisenach (Mocht je de plaatsen niet kennen dan bestaat er altijd nog de mogelijk om via Google Maps deze plaatsen op te zoeken). We vertrokken op vrijdag 22 oktober, zodat ik niet meer in de gelegenheid was om je verslag van ons fantastische weekend te lezen. Charles Jr en ik hebben deze drie dagen samen met jou volledig ingevuld, zodat wij ons bezoek aan jou ten volle hebben benut. Het was een hoogtepunt en ik hoop dat je ouders, zus en "zwager", die thans ergens boven Newfoundland in de lucht hangen er ook volop van zullen genieten. De tocht naar Mont Rainier, alwaar ik een auto met een Nederlands kenteken spotte en uiteraard met de eigenaar een praatje maakte. Niet alleen het gesloten restaurant, maar alle zat dicht: informatie en hotel. We moesten het zelf maar uitzoeken. Ik hoop dat het niet te koud zal zijn, wanneer julle komende week deze fantastische tocht maken. We waren impressed aangaande de School of Law en de hele campus, omdat het zo ruim is opgezet en er ook aandacht is besteed aan groen. Ik ben het met je eens dat het moeijlijk te beschrijven is hoe imposant zo'n American football match is; het enthousiame van een ieder en het feit dat voor- en tegenstanders gezellig en rustig naast elkaar zaten. We hadden de hele avond geen honger want de drie pizza's, gekocht bij Safeway, waren van typisch Amerikaanse grootte. Op zondag onze tocht langs de nr 101 en tot slot het etentje aan de boulevard (wanneer je het zo kunt noemen). Met een zekere pijn in ons hart namen we zondagavond van jou afscheid, want het was verdomd gezellig geweest en op de terugweg naar Quality Inn op de hoek van de Aurora Avenue en St John Street waren charles Jr en ik het er over eens, dat je keihard werkt en dan verdien je een verzetje in het weekend. Maandagmorgen 18 oktober waren we om 04.00 am op om ons weer te begeven naar Sea-Tac airport (Seattle-Tacoma airport) te begeven. We hadden een prima terugvlucht met een temazepammetje om te slapen. Afgelopen woensdag 3 november hebben Charles Jr, Ineke en ik in Limmen nog wat informatie uitgewisseld, maar ik ga er vanuit dat jij ze vanmiddag (lokale tijd 1.30 pm) op de airport zult ontvangen, wanneer zij voor het eerst voet aan de grond zetten op Amerikaanse bodem. Ik hoop, dat vooral je moeder de reis op een prettige manier heeft ervaren. Er waren heden morgen wat problemen met de boardingpass van je vader, maar uiteindelijk stonden zij in een lange rij bij de gate, zo vernamen wij nog even telefonisch. -
10 November 2010 - 11:15
Eldrik En Marijke:
Hallo Bas,
Prachtig verhaal en even zo prachtige fotos , wij hopen dat je nu ook een heerlijke tijd meemaakt met je familie.
Heel veel plezier allemaal, geniet, geniet en GENIET.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
